minsang nangarap...pag-ibig mo'y wagas...
naniwala sa sumpang kailan man di magwawakas...
saksi mga bituin sa yong mga binibigkas...
na magkakasama rin pagdating ng bukas.
pagsinta mong inakala kong tapat...
bugso ng pag-ibig mo na walang katapat...
asan ang pangako..sumpa..at lahat lahat...
biglang nakalimot...utak mo naging kalat.
sa ikalawang pagkakataon..damdamin ko'y binalewala...
pinahalagahan ang sa iba kahit ako'y nagwawala...
galit at poot ko'y...hindi mo inalintala...
marahil kahit dugo pa man ang aking iluha.
dahil sa kanya hinyaang magkaganito...
marahil nga...ito ang gusto mo...
ibig mong makawala...magrebelde ng todo...
masakit isipin na humantong sa ganito.
kaligayahan mo ay hangad ko...
katahimikan ng puso nawa'y matamo....
wag sana malagyan ng putik sa ulo....
di sana totoo mga naririnig ko...
hapdi at kirot ng puso kong durug durog...
pipiliting di na magpakita sayo, dati kong irog....
di na makayang magtagal pa...dibdib ko'y sasabog...
kaya paalam na syo...minsan naging aking irog!
Wednesday, 04 April 2007
